زمینه های فکری و قدرت تفکر طراح در حین فرآیند طراحی از جمله مباحثی است که امروزه تحت تاثیر روان شناسی شناخت گرایی مطرح می باشد. گونه های فکر کردن و رویکردهای اتخاذ شده از سوی طراح نقش مستقیمی در فرآیند تفکر سیر از سئوال به جواب داشته و نتیجه آن در محصول طراحی مشهود می باشد. در این بین ضرورت دارد تا مدرسین طراحی و برنامه ریزان آموزشی در رشته معماری با خصوصیات فکر کردن و چگونگی امکان بهره گیری از استعدادهای دانشجویان آشنا شده و در خصوص دستیابی به راه کارهای اموزشی اقدام نمایند.
این مقاله ضمن معرفی انواع حالت های فکر کردن بطور عام اقدام به معرفی فکر کردن بطور عام اقدام به معرفی فکر کردن در طراحی بطور خاص می نماید و در انتها نیز با معرفی الگوی تعاملی به اهمیت بهره گیری از این الگو در روش شناسی آموزش طراحی معماری می پردازد.
)