در حال حاضر زلزله به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار در مراحل شکل‌گیری معماری مورد بی‌توجهی واقع‌شده‌است و تمام مسؤولیت پایداری ساختمان در برابر زلزله به عهده مهندس سازه می‌باشد. این امر طراحی ساختمان‌های پایدار در برابر زلزله را مشکل، پرهزینه، در مواردی غیرممکن می‌کند. از آنجا که کلیه مسائل یک بنا به عهده مهندس معمار است، لذا پر‌کردن خلاء موجود به عهده او می‌باشد تا با دید وسیع خود بهینه‌ترین راه را جهت پایداری ساختمان در زلزله ارائه دهد. بر این اساس هدف اصلی این مقاله تحت عنوان مشارکت طرح معماری با سازه بنا در تمام مراحل طراحی جهت پایداری در برابر زلزله تعریف‌شده‌است و محدوده آن با توجه به خلاءهای موجود، ساختمان‌های معمول، با ارتفاع کوتاه تا متوسط و با تکنولوژی رایج کشور را در بر‌می‌گیرد. دربخش اول این مقاله تاثیر زلزله در پنج مرحله اصلی شکل‌گیری معماری به صورت چک‌لیستی جهت کنترل طرح ارائه شده و در بخش دوم این چک‌لیست به صورت عملی در طراحی یک مدرسه به‌کار‌گرفته‌شده‌است. به عنوان نتیجه کار می‌توان ادعا کرد تنها درصورتی دستیابی به بنایی با بهترین کیفیت‌های فضایی و بهینه‌ترین سازه از لحاظ مقاومت در برابر زلزله امکان‌پذیر است که از مراحل اولیه طراحی تا جزییات اجرایی مشارکت نزدیک بین سازه و معماری وجود‌داشته‌باشد.
)