روایت کوانتین کوانتیو از خشونت متکی بر نمایش جنبه های هجو و جنون آمیز آن در رفتار انسان های تبهکار، اما دلپذیر است. آثار این فیلمساز جوان از سویی ریشه در سینمای سیاه فرانسه و سینمای کلاسیک گانگستری آمریکا داشته و از سوی دیگر بازتاب روشنفکرانه خشونت و بیرحمی فزاینده در جامعه مدرن آمریکایی است.
نخستین فیلم او«سگ های پوشالی» به پوچی و بیرحمی دنیای تبهکاران توجه دارد. درحالی که فیلم بعدی او « داستان فرومایه» که از سه قصد جداگانه تشکیل یافته ، جنبه های هجوآمیز و عصیان زده این دنیا را به تصویر می کشد. فیلم سوم تارانتیو «جکی براون» با طرح داستانی پیچیده تر فرجام ملالت بار دنیای خشونت زده انسان های خارج قانون را برملا می سازد.
)