اهمیت و جایگاه آموزش هنر در عرصه آموزش عالی بر کسی پوشیده نیست و بخصوص نقش آن در روند توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی کشور حائز اهمیت است.
در این راستا ، بررسی و ارزیابی متداوم چگونگی تعلیم و تربیت و شیوه های انتقال تجربه های فنّی – هنری یکی از شرایط اصولی ارتقاء سطح علمی آموزش هنر از لحاظ کمّی و کیفی است، و انجام تجربه های نوین آموزشی ، یکی دیگر از ضروریات اصلاح و تکامل الگوهای آموزشی است.
در این مقاله ، نگارنده تناه به یکی از برنامه های آموزشی دوره کارشناسی ارشد تصویرسازی مه خود مجری آن بوده، پرداخته است و ازریابی کمّی و کیفی تمام دوره کارشناسی ارشد مطرح نمی باشد و طرح برنامه های آموزشی جدید و اشاره به تجربه های تازه طراحی و شکل آفرینی و استفاده مناسب از امکانات و ابزارهای جدید طراحی ، خصوصاً رایانه، مورد تأکید قرار گرفته است.
با اجرای تصویرسازی علمی و ارتباط با محققین رشته های دیگر علوم، دانشجویان و طراحان این زمینه، توانسته اند فراتر از محدوده تصویرسازی کاربردی سنتی ، با انجام تجربه های مختف تصویر سازی ومطالعات نظری و آزمایشگاهی ، درک جامع تری نسبت به پدیده های طبیعی بدست آورند و به نوبه خود در فعالیت های علمی و هنری معاصر، حضور مؤثرتری داشته باشند.
انجام کار پژوهشی از اهداف آموزشی در مقاطع تحصیلات تکمیلی ، خصوصاً در رشته های هنری است؛ بدین جهت با ارائه یک الگوی پژوهشی ، در پنج مرحله به صورت: مقابله با مسئله ، جمع آوری و آزمایش، ساماندهی و بالاخره تحلیل فرآیند تحقیق، به مبحث مهمی که مورد نیاز تحقیقات هنری می باشد اشاره نموده است.
برخلاف گذشته که معمولاً هنرمندان به صورت فردی به کار هنری می پردازند، اینک با توجه به تعدد تخصص ها و نیاز بهره مندی از همه زمینه های علوم و فنون ، آشنایی با کار گروهی اهمیت پیدا کرده است. هنرمندان نیز می بایست با کار گروهی آشنا شوند؛ به همین جهت در برنامه تصویرسازی علمی ، همکاری با محققین رشته های دیگر علوم را ضروری شمرده است.
کسب توانایی های تخصصی و مهارت و آشنایی با ابزارها و وسایل جدید طراحی، هنرمند معاصر را برای حضور فعال در صحنه های تبادلات فرهنگی و هنری آماده تر می کند و به او توانایی و اعتماد به نفس بیشتری می دهد.
)