فرضیه من در این مقاله مبتنی بر اینست که علی قلی بیک جبه دار نقاش دوره شاه عباس ثانی بر خلاف تصور بعضی از محققان خارجی و داخلی - فرنگی (اروپایی) نبوده بلکه از اهالی ارمنستان و یا گرجستان بوده که در دوره صفوی مسیحیان آنجا را فرنگی می نامیدند. در این مقاله با رجوع به منابع تاریخی و ادبی دوره صفوی ثابت شده که علی قلی حبه دار - نواده قرچقای خان گرجی (یا ارمنی) سپهسالار کل قشون ایران و حاکم مشهد در دوره شاه عباس اول است و به سبب مقام و منزلت آباء و اجداد او در دربار صفوی در سال 1049 یا 105ه . به منصب کتابدار خاصه شاه صفی و شاه عباس ثانی برگزیده می شود. او منصب جبه داری و نقاشباشی دربار را نیز کسب می کند. او در زمان شاه عباس ثانی اسلوب فرنگی سازی را از نقاشان هلندی مشغول در دربار همچون فیلیپس انجل. لوکار - رمیان - یان دوهارت و غیره فرا می گیرد و گاهی نیز به تقلید از نقاشان طبیعت گرای هندی نظیر گواردهان می پردازد و یا از تصاویر چاپی اروپایی بهره می گیرد و آثاری می آفریند که امروزه به سبک فرنگی سازی شهرت دارد. در کنار او نقاشان دیگری چون محمد زمان - شیخی عباسی - بهرام سفره کش و غیره هم کار می کرده اند.
)