در پژوهش حاضر با استناد به حضور مرد سیاه رقصان در نگارگری ایرانی آیین های مردمانه و بازخوانی نشانه ها در داستان زندگی سیاوش که نام وی به معنی مرد سیاه است شخصیت اسطوره ای که می تواند پیشینه این مردان سیاه چهره باشد نمایانده شد : تموز یا دموزی نخستین نمونه ایزد نباتی که داستان زندگیش چرخه تولد مرگ و رستاخیز هر ساله زمین را برای سومریان تبیین می کرد از سوی دیگر با تکیه بر آرادومزیل روشن شد که رنگ سیاه می تواند نشانه بازگشت از جهان زیرین باشد ونه سوگواری . بنابراین مردان سیاهی که در آیین های مردمانه نگارگری ها حماسه و داستان های ایرانی ظاهر شده اند بازخوانی های گوناگون از مردان سیاه شادی سای اند که در هر بهار از جهان زیرین به روی زمین باز می گردند.
)