تجربه زیباشناختی تجربه ای غنی و لذت بخش است. این بحث که چه عواملی در این تجربه دخیل می باشند اساس مباحثات میان دو نحله فکری در زیبایی شناسی معاصر را تشکیل می دهد. تلفیق گرایان برآنند که دانش و پیش زمینه های اطلاعاتی در کنار درک کیفیات حسی تجربه زیباشناختی را می سازند و مخالفین آنها تنها برخوردی حسی و غریزی را برای درک لذت زیبایی کافی می دانند. ریشه این مباحث را می توان در تمایز میان فرم و محتوا در نظریه فرمالیسم دید. در این نوشته سعی شده با کمک مثال هایی ‘ تجربه زیباشناختی و تفاوت آن با تجربه شناختی مطرح شود و در نهایت وجود یا نبود مرزی قاطع و آشکار میان فرم و محتوا به چالش گذارده شود.