هر اثر ارتباط تصویری از گرد هم آمدن سه وجه از مثلثی با رئوس خالق اثر مخاطب اثر و خود اثر هنری تشکیل شده است. هر یک از این رئوس به واسطه نظریه ای و از طریق ارکان نظریه مذکور امکان تجزیه و تحلیل دارد چنان که نقد آثار ادبی و هنری می تواند از طریق ان نظریه ها انجام شود.
نظریه های مربوط به خالق اثر در تجزیه و تحلیل آثار ارتباط تصویری جای چندانی ندارند چرا که اثر با نقش نهانی هنرمند از طریق پیام باقی گذاشته در آن هویت یافته و نیز با اجزای تصویری که برای نمایش بهتر آن در اختیا گرفته با مخاطب مواجه شده به گفتگو و تعامل می پردازد. در نهایت نیز هنرمند با اخذ بازخورد از مخاطبین از اختلالات احتمالی در ارسال و دریافت پیام مستطر در اثرش مطلع می شود. لیکن از آن جا که در ارزیابی آثار ارتباط تصویری کیفیت تاثیر گذاری اثر که هدف اصلی از خلق آن بوده ملاک مهمی است لذا به دو عامل اخیر یعنی مخاطب اثر و اثر هنری توجهی خاص می شود.
اما در همه هنرها و از جمله هنر ارتباط تصویری عامل اثر هنری از دیدگاه نظریه فرمالیستی قابل تامل است این مقاله به کیفیت نگاه کردن به آثار ارتباط تصویری برای تجزیه و تحلیل اشاره دارد و این که بهترین شیوه نگاهی نسبی از ترکیب دو نظریه پاسخ مخاطب و نظریه فرمالیستی است. با چنین تجزیه و تحلیل ضابطه مند ‘ تخصصی و متوجه به اولویت رئوس مثلث مذکور برای هر شاخه ای از هنر ‘ نمی توان به طور مطلق خالق اثر یا مخاطبش را نادیده انگاشت.
)