مسکن در میان نیازهای انسان یکی از نیازهای مهم تلقی می شود . در دنیا سیاست گذاری مربوط به مسکن یکی از سیاست های مهم به شمار می رود در ایران نیز از طریق سیاست های 5 ساله عمرانی به موضوع مسکن پرداخته شده است. در کشورهای اروپایی حداقل با 4 نوع سیاست به این امر پرداخته شده است.
این سیاست ها عبارتند از : 1- دست راستی راست گرا 2- دست چپی چپ گرا 3- میانه رو و 4- تاچریزم که هر کدام به نحوی توانسته اند در زمینه تامین نیازهای مسکن به نتایج نسبی قابل قبول برسند.
این مقاله بر آن است که این سیاست ها را به صورت کلی با سیاست های برنامه های دوم و سوم مقایسه کند طی این مقاله خانوارها و تعداد واحدهای مسکونی در سال 1375 و کمبودهای مسکن در ایران مورد بررسی قرار گرفته است و جمعیت تا سال 1400 با توجه به منابع موجود پیش بینی شده است و هم چنین موضوعات درآمد و قیمت های برج ها و متوسط درآمد مردم و اینکه برج ها برای ثروتمندان ساخته می شود مورد توجه قرار گرفته است. مشکلات مسکن نیز که عبارتند از ساختمان های اجاره به شرط تملیک ساختمان هایی که روی پایه ساخته شده اند و 60 درصد ساختمان های تهران چنین هستند - تخریب ساختمان های موجود و برج سازی به جای آنها بدون توجه به توسعه تاسیسات و خدمات شهری - طی این مقاله مشکلات در 18 شماره دسته بندی شده و راه حل ها نیز به آن 18 مورد پاسخ داده اند.
)