بر خلاف آنچه بسیاری از پژوهشگران در باب زیبائی و هنر در تفکر اسلامی می گویند نوعی تفکر و معرفت به زیبائی و هنر در اسلام وجود دارد که البته با آنچه در عالم غرب از قرن هیجدهم تحت عنوان aesthics رایج شد تفاوت اصولی دارد مبادی هنر و زیبائی در اسلامی کاملا عرفانی و تابع نگرش معنوی مسلمین به حقیت و هستی و آدم و عالم است از این رو فقط با ورود به عرفان اسلامی و انس با آن می توان درکش کرد مهم ترین این ارکان عبارتند از حسن و جمال الهی تجلی مقام احسان تشبیه و مقام نیستی و بی هنری از مهم ترین متون عرفانی که در آن تقریبا به تمامی ایرن نکات به اجمال و تفصیل اشاراتی شده است مثنوی معنوی است در این مقاله با استناد به مثنوی ارکان عرفانی زیبائی و هنر در عالم اسلامی بیان می شود و به دو هنر متفاوت شعر و نقاشی بعنوان مثال اشاره می گردد
)