هر چند طرح یک ساختمان بلند حاصل نهایی فرآیند پیچیده ای است که عناصر آن برهم تأثیر متقابل دارند و عوامل متعددی از جمله ویژگی های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی در آن مؤثرند، اما با رعایت اصول و معیارهای حاصل از پژوهش های بنیادی وکاربردی در زمینه طراحی معماری ، سازه و شهرسازی( در صورتی که با تدوین و اجرای سیاست گذاری های لازم در سایر زمینه ها همراه گردد) می توان امکان استفاده مناسب و مطلوب از بناهای بلند را ایجاد نمود. به طور کلی با توجه به شرایط خاص قرن حاضر استفاده مناسب و البته مشروط از ساختمان های بلند را می توان راه حلی واقع گرایانه و مطلوب جهت اسکان مردم و تأمین سایر نیازهای مرتبط با فعالیت های اجتماعی و اقتصادی در شهرهای بزرگ دانست.
این تحقیق نشان می دهد ساختمان های بلند می توانند در شرایط مناسب به صورت مطلوبی جوابگوی نیازها و ضرورت های محیط باشند. ساختمان های بلند مرتبه علاوه بر استفاده برای هریک از کاربری های مسکونی ، تجاری و اداری می توانند به صورت مناسبی برای عملکردهای تلفیقی نیز مورد استفاده قرار گیرند و از آنها برای مرکزیت بخشیدن به ذفعالیت های مرتبط با یکدیگر استفاده نمود.
بر اساس این تحقیق بکارگیری فرم های ساده و منظم علاوه بر کمک به پایداری و ایستایی ساختمان، سبس افزایش ایمنی در بناهای بلند می گردد. وجود نظم و ترکیب مناسب با ساختمان های اطراف، تقارن ، تعادل و وحدت از عوامل مؤثر در ایجاد فرم و نمای بصری مطلوب بناهای بلند می باشند. برای ایجاد مقیاس انسانی و مطلوب نمودن فرم بنا می توان در فضای اطراف ساختامن با ایجاد عمق دید نسبت به ساختمان ارتباط مطلوبی بین فرم و بیننده بوجود آورد.
این تحقیق با استفاده از مطالعات نظری، بررسی و تحلیل تحقیقات انجام شده قبلی در این زمینه ، بررسی و نقد دیدگاه های مختلف ارائه شده در ارتباط با ساختمان های بلند ، مطالعات میدانی و تجزیه و تحلیل نتایج حاصل از آن بر اساس شاخص های مورد مطالعه اعم از معماری ، سازه، شهرسازی، اقتصاد، ایمنی و میط زیست صورت گرفته است.
)