پردیس هنرهای زیبا_دانشگاه تهرانهنرهای زیبا282820070220-بررسی جلوه های نمایشی ِآیین صوفی گری در ترکیه17078FAمحمد جعفر یوسفیانکناریدکتر محمد رضاپورجعفرJournal Article19700101آیین های صوفی گری، نمایش واره هایی هستند که درگذر زمان توسعه و تکامل یافته و به اشکال اجرایی امروزینش در آمده اند. صوفی گری در ترکیه همانند بسیاری از مظاهر فرهنگی این کشور، متأثر از تعاملات بینافرهنگی ِزنجیرة هنر و ادبیات اسلامی(شامل ادبیات عرب،فارسی و ترک) بوده است.زبان و ادب فارسی ریشه دارترین حلقة پیوند میان جلوه های فرهنگیِ این زنجیرة اسلامی محسوب می شود. مثنوی معنوی مولانا در طی شش سده مناسبات بینا فرهنگی، خاستگاه ظهور و بالندگیِ جلوه های مذهبی- آیینیِ مشترک میان ایرانیان و ترکان بوده است. مراسم سماع درویشان، آن گونه که امروزه در ترکیه به اجرا در می آید، بسیار ملهم از آموزه های عرفانی مولاناست.آیین دراویش ترکیه بهره مند از وجوه نمایشی بسیاری است که در هر اجرای مجدد، غنای بیشتری می یابد. فارغ از هر نوع ادعای" نمایش بودگیِ "سماع صوفیان مولویه، دلایل متعددی می توان یافت که حکم بر"نمایش وارگیِ" این آیین دارد . جلوه های نمایشی این آیین مذهبی، متأثر از غنای زبان و ادب فارسی و به ویژه آثار مولاناست؛ تا آنجا که مثنوی معنوی به عنوان حجت طریقت عارفانة او، پایه گذار انتقال مفاهیم و مبنای تأثیرات بینا فرهنگی میان ایران و ترکیه، با محوریت زبان و ادب فارسی بوده است.پردیس هنرهای زیبا_دانشگاه تهرانهنرهای زیبا282820070220-اتخاذ رویکردی نوین برای طرح های توسعه شهری17079FAدکتر مصطفی عباسزادگانحامدهرضویJournal Article19700101رویکرد برنامه ریزی طراحی محور به عنوان رویکردی نوین در تهیه طرح های توسعه شهری در آستانه قرن 21 وارد ادبیات شهرسازی دنیا گردیده است. این رویکرد سعی در برقراری تعامل میان نظام های برنامه ریزی شهری و طراحی شهری دارد و الگوی ارتباط خطی و منفک میان این دو را نقد می کند. مقاله حاضر پس از مرور ادبیات شهرسازی که عمدتا مبتنی بر جستجوی خاستگاه و چرایی پدید آمدن این رویکرد می باشد، به بسط و تبیین اصول و ویژگی های این رویکرد می پردازد. برنامه ریزی طراحی محور به عنوان رویکردی که به شهر به عنوان محیطی یکپارچه می نگرد، می تواند در ارتقا کیفیت محیط شهری از طریق تغییر در روند تهیه طرح های توسعه شهری موثر باشد.
از طرفی نظام نوین برنامه ریزی انگلستان به عنوان نظامی که این دیدگاه در تحول آن ایفای نقش کرده است یکی از موضوعات مقاله حاضر می باشد.تاثیر این رویکرد در نظام برنامه ریزی شهری انگلستان تابدانجا انجامید که توجه به پارامترهای کیفیت محیط شهری در طرح های توسعه شهری نهادینه گشت. این تاثیر در تمامی سطوح طرح های توسعه شهری می تواند وجود داشته باشد و تاثیر آن از کلان تا خرد پر رنگ تر شود. در نهایت این مقاله توصیه هایی برای ورورد این رویکرد به نظام برنامه ریزی ایران را شامل می شود.پردیس هنرهای زیبا_دانشگاه تهرانهنرهای زیبا282820070220-عملیاتی کردن شهرسازی مشارکتی در شرایط ایران؛17080FAهادی سعیدیرضوانیJournal Article19700101در شرایط ایران شهرسازی مشارکتی با سوء تعبیرها و کژفهمیهای گستردهای روبه روست و عمدتاً طرحهایی که تنها پیشفروش واحدهای ساختمانی هستند، مشارکتی تلقّی میگردند. در این مقاله سعی شده ابعاد اصلی شهرسازی مشارکتی هماهنگ با شرایط ایران، شناسایی گردیده و به نحوی قابل اجرا در یک طرح شهری ارائه گردد. سپس به عنوان نمونه، برای بافت قلعه آبکوه مشهد که نوعی از اسکان غیررسمی محسوب میشود، نوع مداخله و راهبردهای اصلی ساماندهی با روش مشارکتی تعیین گردیده و ساختار تهیه طرح با توجه به محورهای شهرسازی مشارکتی پیشنهاد گردد.
این مقاله میکوشد گامهای نخست برای تدارک طرحی مشارکتی را - که شامل تشکیلات اجرایی طرح، شناسایی بهرهوران، حقوق و تکالیف آنها و نیز راهبردهای ساماندهی بوده- بردارد. فرایند طی شده برای تدوین طرحی مشارکتی در قلعه آبکوه با توجه به این که هماهنگ با شرایط ایران میباشد، برای بسیاری از بافتهای شهری ایران قابل الگوبرداری است.پردیس هنرهای زیبا_دانشگاه تهرانهنرهای زیبا282820070220-از فکر تا اجرا: برنامه مداخله مردم محله در برنامه ریزی و طراحی شهری17081FAدکتر فرشادنوریاندکتر محمودرضاییJournal Article19700101In this article, an applicable method for promoting public participation in urban planning and design at community level, using Information and Communication Technology (ICT) is discussed. The infrastructure and tools needed for implementation of this idea without disturbing the present managerial conditions in Iranian cities are introduced and the practical means for citizen participation in planning and design are visualized. The theoretical framework here is mainly based on advocacy planning. It is argued that although citizens know more about their neighborhood’s needs than any city planner or manager, they are mostly unable to articulate them in a professional manner. On the other hand, the urban planning consultants have difficulty in understanding citizen concerns and in getting their ideas across to them. Advocate planners can fill the gulf between the citizens and the consultants by interpreting and promoting efficient and effective dialogue between the two sides. They can inform the citizens on the potential impacts of proposed plans for their neighborhoods in common language and relay the critiques or suggestions back to planners and city managers in professional manner. Therefore, the steps needed to coordinate the residents and the city managers in order to involve the members of a community in physical and spatial development of their neighborhoods are presented. Here, the existing relationships between interest groups in urban development plans in Iranian cities are examined and the weaknesses in the present system are identified. This is followed by a discussion on the necessary elements and structure needed for bringing about the said coordination. The main elements include the university infrastructure and instructors in urban planning and design, the NGOs which are active in this field, and a coordinating organization such as the Department of Social and Cultural Affairs within the Municipality of Tehran. The latter is considered as a public entity which safeguards the interests of citizens. Universities play their part by making spatial concepts clear enough to be understood fully by the citizens. On the other hand, they provide a setting in which students under supervision of their instructors can get involved in actual preparation of plans as part of their curricula. The coordinating center needs to be equipped with web sites in order to make communication easier between the other two elements. In the process, different neighborhoods are selected and each is divided into smaller areas. In each neighborhood, at least ten residents are selected as representatives. Public meetings are organized in order to identify neighborhood characteristics (limitations, strengths, etc.). In such meetings, residents’ concerns and suggestions are also reviewed. University students are selected to study and analyze neighborhoods’ problems. Hardware and software as well as high speed internet connections are provided in each sub-areas in neighborhoods. For each neighborhood, a web site is designed to present not only the minutes but the results of studies done by universities on the issues. Planning consultants and City managers view the sites and prepare plans compatible with the results. This process continues until consensus between citizens and city managers and officials is achieved and final plans are agreed upon. The results point to strengthening of urban management and inclusion of each neighborhood’s characteristics in urban planning and design.هدف اصلی این مقاله، ارایه روشی کاربردی جهت مشارکت مردم در برنامه ریزی و طراحی شهری و تولید فضاهای زیستی در مقیاس محله به کمک فناوری اطلاعات و ارتباطات است. چارچوب نظری این مقاله از بعد برنامه ریزی و مدیریت، مبتنی بر برنامه ریزی وکالتی است. پرسش عمده ای که مقاله به آن می پردازد، چگونگی مشارکت اهالی هر محله در یک منطقه و توسعه فضایی و کالبدی در محلات با ایجاد هماهنگی بین اهالی محله و مدیران شهر و مشاوران ایشان می باشد. در این مقاله، پس از آسیب شناسی و تدقیق نقاط ضعف در روابط موجود بین افراد و گروه های ذی نفع در برنامه ریزی و طراحی شهری، عناصر لازم برای برقراری هماهنگی و ساختار مربوط در شرایط موجود تبیین شده است. از نتایج به دست آمده می توان به توانمندسازی نظام مدیریت شهری بر اساس ایجاد و توسعه نهادهای محله ای به روش نوین، توجه و در نظر گرفتن مشکلات و خصوصیات خاص هر محل به عنوان مبانی طراحی آن محل، دامن زدن به مشارکت اجتماعی بیشتر در سطح مناطق و شهر، توجه مناسب به دیدگاه های تخصصی برنامه ریزی و طراحی شهری و پایه ریزی معیار کیفیت زندگی بر اساس نیازهای مردم محل اشاره نمود.پردیس هنرهای زیبا_دانشگاه تهرانهنرهای زیبا282820070220-بیان معماری؛ بروز حقیقت معماری در اثر17082FAمریمماهوشJournal Article19700101بیان، فرایند تحقق یا ظهور یک «بود» درونی است آنگاه که یک واقعیت همچون یک مفهوم، حس یا رابطه در فضای اندیشه ای، احساسی، خیالی، شهودی، آرمانی یا تجربی درون انسان درک، حس، تصور، مشاهده، آرزو یا تجربه می شود. این نوشتار برپایی اثر معماری را عمل تبیین در بروز حقیقت معماری می داند. با طرح چیستی بیان و نسبت میان بیان و زبان در این مقاله، قابلیت های بیانی معماری مورد پژوهش قرارگرفته و با طرح موضوع بازخوانی معماری، روش تحلیل آثار برپاشده برپایه ی ویژگی بیانگری معماری مورد توجه قرار می گیرد. در عین حال دو مقوله ی همگرایی و واگرایی در بیان به عنوان دو عامل تعیین کننده در تمایز معماری کهن از معماری نو معرفی می شوند. بدین سان معماری از طریق تعریف زندگی ای که اثر را مکان رخداد آن می نماید، ابرازکننده ی حقیقت زندگی وابسته به خود می گردد. از این رو نظام صورت بخش معماری می تواند به مثابه ی دستگاهی زبان گونه، بر وجود ابزارهای بیانی دلالت داشته باشد که تحقق تبیین در اثر را سبب می شوند و به این ترتیب به نظر می آید تحلیل کیفی آثار قدیم معماری را به عنوان متون نگاشته شده با شناخت ماهیت تبیین معمارانه و به واسطه ی ابزارهای بیانی بتوان ممکن ساخت.پردیس هنرهای زیبا_دانشگاه تهرانهنرهای زیبا282820070220-طراحی امروز در شهر دیروز ، مطالعه موردی توس17083FAدکتر پیروزحناچیمهندس سیاوش صابریکاخکیJournal Article19700101در جستجوی زمانی از دست رفته ودر سخن گفتن با زبان گذشته به آن گونه که به زبان مردمان همه روزگاران شنیدنی آید دشوار است. توس محوطه ای باستانی در شمال مشهد است که امروز بیشتر بقایای باستانشناسی است. این محوطه دوره ها و حوادث زیادی را پشت سر گذاشته است. این تاریخ و بزرگان فرهنگی آن و ارزش های باستانی اش منظری فرهنگی است. حفظ این منظر در طراحی امروزی می بایست لحاظ گردد. مطالعات تطبیقی با دیگر شهرهای تاریخی ورجوع به مستندات و مدارک رفته رفته به آشکار سازی خطوط گم شده می انجامد.
این موضوع به همراه سابقه تاریخی فرصت طراحی امروز را فراهم می کند به شکلی که بتواند پیوستگی تاریخی خود را حفظ کند. این نوشتار به این موضوع می پردازد که چگونه در حالیکه شناخت ما از ویژگی های معماری یک سایت تاریخی کم است می توان رئوس تصمیم گیری هایی را مشخص کرد که به هدف سنجش و حفظ مستمراصالت ویکپارچگی آن تدوین شده است.
این کار با تعریف دو سطح کلان وخرد مطالعه وشناسایی حوزه و سطح مداخله با توجه به منشورهای جهانی مقدور می گردد.همچنین به انعطاف پذیری کاربری ها تاکید شده است. اگر چه مطالعه موردی است اما این شیوه می تواند در دیگر سایت های تاریخی نیز استفاده گردد.
در این تحقیق به بازشناسی شهر تاریخی تابران توس پرداخته وسطوح مداخله تدقیق شده است.پردیس هنرهای زیبا_دانشگاه تهرانهنرهای زیبا282820070220-تحلیل اثر تغییرات کالبدی عناصر شاخص محله بر بافت عودلاجان(از دوره قاجار تا به امروز)17084FAسمیه فدایینژادکتایون کرمپورJournal Article19700101روند رو به رشد شهر تهران، امروزه چهره اولیه شهر قاجاری را دگرگون ساخته است. گسترش شهر و خیابان کشی های بی ضابطه در محلاتی با سابقه چند صد ساله نخستین گام ها جهت غلبه بر مشکلات ناشی از ورود مدرنیته بود، که خود مشکل آفرین شد. چون که عوارض جانبی آن کالبد سنتی را به یکباره دگرکون ساخت و موجب از هم گسیختگی بافت تاریخی محلات گردید. محله عودلاجان در تقسیم بندی محلات تهران در دوره صفوی وجود داشته است. با آغاز سلطنت ناصرالدین شاه شمار ساکنان آن که از اعیان بودند افزوده و خانه هایی به جای باغ های بزرگ ساخته شد. طی گذشت زمان از دوره قاجار تا به امروز، بافت این محله دستخوش تحولات در بخش های مختلف از جمله بخش کالبدی شده است تا جایی که امروزه از آن بافت ارزشمند تنها بقایایی نه چندان زیاد در سطح محله باقی مانده که البته در صورت عدم توجه و حمایت دولت امیدی به حفظ آنها نیز نمی باشد. در این پژوهش، علاوه بر مطالعات کتابخانه ای و بررسی نقشه ها و عکس های قدیمی، به برداشت های میدانی پرداخته ایم که ماحصل آن همراه با نتایج حاصله از تطبیق و تحلیل نقشه ها در این مقاله ارائه شده است .پردیس هنرهای زیبا_دانشگاه تهرانهنرهای زیبا282820070220-معراج نامه نگین درخشان نگارگری ایلخانی17085FAلالهشمسیدکتر پریسا شادقزوینیJournal Article19700101معراجنامه کتابی است که به روایت داستان معراج جسمانی و روحانی پیامبر اکرم(ص) می پردازد؛ که هنرمندان مسلمان ایرانی به نسخه برداری و نگارگری مضامین تصویری آن پرداختند. هنر نقاشی ایران در حدود سده های هفتم هجری قمری تا سده ی یازدهم از اوج و فراز خاصی در رنگ و فرم برخوردار بوده است. رقعه های معراجنامه ی ایلخانی که در این مقاله مورد بحث و بررسی زیباشناسانه قرار گرفته، در این دوران تصویر شده است.معراجنامه ایلخانی در دوران حکومت ابوسعید ایلخان در تبریز تصویرسازی شده است. در دوران بعد، معراجنامه های دیگری همچون معراجنامه ی میرحیدر در دور ی اول مکتب هرات تصویر شده است. ساختار نقاشی های این معراجنامه دارای استحکام فرم، رنگ و ترکیب بندی است و تفاوت اساسی با سایر نگارگری های آن دوران دارد. در این معراجنامه ما با شیوه ای خاص در نگرش به فرم و رنگ مواجهیم که مایه های طبیعت پردازانه آن چشمگیر است که شیوه درشت پیکره از خصوصیات بارز آن می باشد. تاثیرات هنر نقاشی چین و بیزانس درترسیم پیکره ها به وضوح قابل مشاهده است. در ضمن باید گفت که زیبایی بصری نگاره های این معراجنامه چنان است که نگارنده رابر آن داشته که درخشش زیبایی بصری آنها را مورد بررسی قرارداده وتحلیل بعد محتوایی آن رابه فرصتی دیگر موکول کند.پردیس هنرهای زیبا_دانشگاه تهرانهنرهای زیبا282820070220-درآمدی بر زیباییشناسی سفالینههای جانوری ایران پیش از اسلام17086FAحسین ابراهیمیناغانیراضیهشیرانیJournal Article19700101در بررسی مجموع آثاری که تحت عنوان سفالگری مطرح میشوند. عنایت به دو مقوله بنیادین که همواره این هنر- صنعت را تحتالشعاع قرار داده امری بایسته است.
الف) جنبه های کاربردی
ب) جلوه های نمادین و ارزش های زیباییشناسانه
در پژوهش اخیر با احتراز از مقوله «کاربردی» محصولات هنر صنعت سفالگری که باعث اطلاق وجه دوم آن یعنی صنعت میگردد؛ «سفالینه های جانوری» که مصداق بارز جلوههای هنری و نمادین هنر- صنعت سفالگری است، مورد کنکاش قرار میگیرد. لذا ارائة تعریفی آغازین برای معرفی این آثار ضروریست.
سفالینههای جانوری به قسمی از هنرـ صنعت سفالگری اطلاق میگردد که فرم و شکل ظاهری آن در حالتی انتزاعی منبعث از جانوران مختلف، ساختاری جدید و پویا در قالب سفالگری پدید آوردهاست. این گونه دست ساختههای بشری به لحاظ مالامال بودن از پیام های بصری، اعتبار و شانی هم طراز با آثار ارزشمند هنری یافته و شاخصهای عمد? آثار هنری از جمله: «محتوای1»؛ «بیان2» و «تزیین3» را یکجا در خود دارد. لذا در این مقاله به بهانه نقد مایههای ذهنی خالقین این آثار و نیز تحلیل ارزش های زیباییشناسانة آن ضمن بررسی آثاری از قدیمیترین سفالینههای جانوری به سه فراز از موارد در خور توجه در این مقوله پرداخته خواهد شد.
الف) ارزش های زیباییشناسانه
ب) تفوق جنبههای نمادین و هنری بر جنبههای کاربردی
ج) ظرفیت بالای سفال به عنوان محملی مناسب جهت ظهور و بروز ارزش های هنریپردیس هنرهای زیبا_دانشگاه تهرانهنرهای زیبا282820070220-تحلیل نابرابری فضایی در محیط های پیرا- شهری17087FAدکتر زهرهدانشپورJournal Article19700101برخوردگاه شهر و روستا یا در هم آمیختن سیستم های شهری، روستایی و طبیعی، با پیشروی سکونتگاه های انسانی، پیوستاری است که از اثر گذاری شهر و شهر- نشینی بر روستا و محیط طبیعی شکل می گیرد. یکی از جلوه های مهم این رویارویی، نابرابری فضایی – نه فقط در درون شهر ها بلکه در محیط پیرامون یا محیط پیرا- شهری نیز هست: نابرابری که بازتاب نابرابری های اجتماعی- اقتصادی جوامع است. شهر تهران با دو پدیده ی جابجایی جمعیت از درون به محیط پیرا-شهری و مهاجرت به مقصد شهرتهران که به دلیل عدم تطابق شرایط اجتماعی-اقتصادی جمعیت مهاجر با ویژگی های سکونتی دردرون شهر تهران، به محیط پیرا-شهری تهران رانده می شوند، رو به رو بوده و هست. تداوم نابرابری ها، کیفیت نازل شرایط زیست و تداوم صدمات وارد بر طبیعت در محیط پیرا-شهری تهران، نارسایی شیوه های موجود، ضرورت تمهید و اختیار شیوه هایی متفاوت اما امکان پذیر در برنامه ریزی و مدیریت – نه فقط در محیط پیرا-شهری بلکه در کل منطقه ی شهری تهران – را مطرح می کند. بنابراین، هدف این مقاله تاًکید برضرورت توجه به محیط پیرا- شهری همچون یک سیستم یکپارچه که خود، همچون شهرها، دارای نابرابری فضایی بوده ونیازمند تحلیل، تفسیر و تبیین ساختار ویژه ی خود، علل پدیدار شدن ساختار نابرابر، بروز تهدیدها و مشکلات، حضور فرصت ها و مهم تر از همه، دوری جستن از رویکردی سنتی در برنامه ریزی و مدیریت محیطی می باشد، است.پردیس هنرهای زیبا_دانشگاه تهرانهنرهای زیبا282820070220-آموزه هایی از سازه های طبیعی، درس هایی برای معماران17088FAکتایون تقیزادهJournal Article19700101From the very beginning of human civilization the fascinating world of Nature has been a continuous source of inspiration to the greatest painters, composers, sculptors, philosophers, poets, designers, architecture and engineers. The living world of today has gone trough many cycles of change and adaptation to reach the level of beauty we see today. In that process, only the most efficient and strongest and most resilient forms of life have survived the challenge of time. The natural world has reached its present state of development trough millions of years of evolution.Usually we are inspired by feeling Nature's beauty through smell, color, shape, form and sound. Often, without looking for the deeper meaning and without questioning Nature's form of expression, intuitively we follow our natural instinct and copy the sounds, colors and shapes that surround us. It is almost certain that the earliest structures employed by prehistoric humans were natural forms. Well before mankind had developed the ability to shape the world around him to his own needs, he would have made use of caves for shelter from the elements, trees for protection from predators or hiding places while hunting, conveniently fallen trees to bridge gaps over streams. Nature has an over-riding priority in developing "efficient" structural forms. Perhaps what makes Nature's creations very special is that beauty of forms and efficiency of structure are achieved simultaneously. There is almost without exception a clear logic to the structural principles that somehow in a magical way create aesthetically pleasing forms that we all want to look at and admire, touch and feel in our hands or listen to. By understanding the laws of Nature, and applying them to their own creations, humans have been able to produce efficient structures that, to a certain degree, have the shape and proportions that we recognize as "beautiful". When beauty and efficiency have been combined in a structural form, by following the laws of Nature, approach the examples of Nature.The process of creating natural forms, which we consider to be inherently beautiful, has been a long evolutionary development that happened over millions of years. Natural forms have developed by finding ways to adapt to a great rang of external factors (climate, availability of food and shelter, etc). The synthesis of functionality and structural constraints summarizes that multitude of factors. The result of using natural forms in architecture is a wonderful maze of structure, where structural efficiency, functional utility and aesthetic appeal blend seamlessly together. Nature‘s lessons learned and applied appropriately, but not dogmatically.In this article the existing structural forms in Nature will be introduced and in concerning the various sample such as trees, eggshells, seashells and …, similarities and differences to man kind structures will be analyzed.از ابتدای تمدن بشری، دنیای پرجاذبه طبیعی منبعی بسیار غنی برای نوآوری و الهام بخشی بزرگ ترین نقاشان، مجسمه سازان، موسیقی دانان، فیلسوفان، شاعران، طراحان و مهندسان بوده است. صدای حرکت آب در رودخانه، رنگهای خیره کننده رنگینکمان، ریتم منظم برخورد امواج دریا با صخرههای اطراف آن، فریبندگی بوی خوش گلهای سرخ، ساختار هوشمند کندوی عسل، غنای رنگ در فصل پاییز، آسمان زیبا به هنگام طوفان و شکسته شدن نور خورشید در یک روز برفی زمستانی تنها تعداد اندکی از عجایب طبیعیاند که باعث الهام بخشی و نوآوری در آثار دست ساخت انسان شدهاند. تعجب برانگیز نخواهد بود اگر بگوییم که دنیای طبیعی پیرامون ما در حال حاضر به سطح بالایی از توسعه در طول میلیونها سال تکامل تدریجی خود رسیده است و دنیای امروز از دوران تغییرات طولانی عبور کرده است تا به سطحی از زیبایی که ما امروزه آن را میبینیم و درک میکنیم، دست یابد. در این فرآیند، فقط کاراترین، قویترین و قابل انعطافترین فرمهای طبیعی در طول میلیونها سال باقی ماندهاند. در تکوین دنیای امروزی، میراثی چند میلیون ساله از پیشرفتهایی که در طول سالیان دراز حاصل شده است، وجود دارد. ارسطو، فیلسوف دوران باستان، از نخستین افرادی بود که در مورد طبیعت به عنوان منبع عظیم الهامبخشی نوشت. او بیان کرد که زیبایی عملکردی حتی در مخلوقات بسیار کوچک نیز وجود دارد. در اکثر موارد ما از طبیعت از طریق احساس زیبایی طبیعی با استنشاق بوی خوش، رنگ، شکل، فرم و صدا الهام میگیریم. غالب اوقات بدون جستجو برای معنای عمیق تر و بدون سوال از فرمهای طبیعی، به طور حسی از ذات طبیعی خود پیروی مینمائیم و اصوات، رنگها و فرمهایی را که ما را احاطه کردهاند، تقلید میکنیم. بدون شک تعدادی از بهترین قطعات موسیقی کلاسیک و بهترین آثار نقاشی از این طریق خلق شدهاند.پردیس هنرهای زیبا_دانشگاه تهرانهنرهای زیبا282820070220-تناسبات انسانی در هنر هخامنشی17089FAرضاافهمیدکتر محمودطاووسیدکتر حبیب الله آیتالهیدکتر علیرضا هژبرینوبریJournal Article19700101این مقاله به بررسی تناسبات انسانی در نقوشبرجسته پلکان آپادانا به عنوان یکی از مهم ترین آثار هنری دوره هخامنشی میپردازد. بررسی بر روی سه پیکره منتخب از مجموعه نقشبرجستههای موسوم به سربازان جاویدان و اشراف دارای جامه پارسی و مادی، موسوم به بزرگان ایرانشهر انجام گرفتهاست. فرآیند بررسی شامل استفاده از روشهای هندسی انتقال اندازهها و استفاده از مراجع خارجی برای تعیین ابعاد بخشهای سر و چهره و ترسیم نمای روبروی این افراد با هدف تعیین نسبت اعضای گوناگون بدن بودهاست. سپس، یافتههای حاضر با تناسبات انسان آرمانی ارایهشده از سوی لئوناردو داوینچی، به عنوان مرجعی برای ابعاد انسان واقعی، مقایسه شدهاست. در نهایت، با هدف تعیین منشاء این سیستم تناسبات، نتایج بررسی حاضر با تناسبات انسانی موجود در هنر تمدنهای مصر، بینالنهرین و یونان، که بر اساس نظریات محققان گوناگون، مراجع هنر التقاطی هخامنشی محسوب میشوند، مقایسه شدهاست. نتیجه بررسی حاضر نشان میدهد که در آثار اولیه هخامنشیان، مانند کتیبه داریوش در بیستون، طراحان از تناسبات انسانی مأخوذ از هنر بینالنهرین برای طراحی پیکرهها استفاده نموده؛ اما در طراحی نقوش برجسته پلکان آپادانا در تختجمشید، از نوعی تناسبات انسانی متمایز، دارای نسبتهای مشخص بین اعضا و تعیین ابعاد اجزای بدن بر مبنای نسبت 14/1 ارتفاع پیکره بهره گرفتهاند.